Sanjay Bangar

Details

PERSONAL INFORMATION
Name Sanjay Bapusaheb Bangar
Born October 11, 1972 Beed, Maharashtra
Role All Rounder Coach
Batting Right Handed Batsman
Bowling Right Arm Medium Fast
INTERNATIONAL INFORMATION
National India 2001 – 2004
Test Debut Captain, December 03, 2001 India Vs England
Last Test December 19, 2002 India Vs New Zealand
ODI Debut Captain, January 25, 2002 India Vs England
Last ODI January 24, 2004 India Vs Zimbabwe
DOMESTIC INFORMATION
1993 – 2014 Team Railways
2008 Team Deccan Chargers
2009 Team Kolkata Knight Riders

 

SANJAY BAPUSAHEB BANGAR was born in Hindu Vanjari Family on October 11, 1972 in Beed, Maharashtra, India. He is well known former Indian Cricketer, and all rounder and represented India in Tests and One Day Internationals. At present is batting coach of Indian Cricket Team since August 2014.

Sanjay Bangar was one of the gutsiest all rounders in Indian Domestic Cricket. He was a luck mascot for the Indian Test Team during his year long run at International Cricket. Barring his last two Tests in New Zealand, India didn’t lose any of the 12 Tests he featured in, even registering three rare overseas victories.

He will be remembered for his 68 at the top of the order in the Headlingley Test in 2002 that paved way for the famous trio of Rahul Dravid, Sachin Tendulkar and Sourav Ganguly to score centuries and set up India’s Victory. He ended his two decade first class career as one of the most prolific all rounders in domestic cricket. Along with Vijay Hazare, Sanjar Bangar is the only cricketer to have achieved a double of 6,000 runs and 200 wickets in the Ranji Trophy. Moreover, he led the Railways Team to three domestic titles and was one of the pillars behind the team’s transition from also-rans to a force to reckon with. Post retirement, he has taken up the coaching mantle, taking charge of the India A side and also being involved as a consultant at the BCCI’s national Cricket Academy in Bangalore.

Sanjay Bangar began his career playing in the youth teams of Maharashtra and Mumbai, but at state level he made his name representing railways. He made his first class debut with Railways at the age of 21. He often opened both batting and bowling for Railways with his medium-pacer bowling and defensive batting technique and later he became one of their key members. In the 200-2001 season, Railways reached the final of the Ranji Trophy where they lost to Baroda and later season they went better and defeated Baroda and won the competition. Having a good amount of experience in domestic cricket, he was roped into India’s Test squad to play against England in 2001, where he made his First Test debut at Mohali.

Coming in at No. 07, he made an unbeaten hundred against Zimbabwe in his Second Test Match. Another notable performance, when he was promoted to open the innings against England at Headingley in 2002 after poor performance of Wasim Jaffer. He responded with his most important innings for India, making a patient 68 on the first day in an invaluable partnership with Rahul Dravid in difficult swinging and seaming conditions. His knock provided the rest of the batsmen the platform to post a huge score. In the same match he also chipped two important wickets to set up a rare inning victory for India away from home. Unfortunately, Bangar did not play more than we Test as the selectors decided not to invest in him after 2002.

Bangar made his ODI debut against England at Chennai in 2002 and grabbed eyeballs in November 15, 2002. India was chasing a mammoth total in the 4th ODI at Ahmedabad, walking in at No. 07, Bangar batted aggressively to score a fifty under pressure to help India pull off a thriller.

Bangar was named as part of India’s squad for the 2003 Cricket World Cup, but his performances for India began to tail off, and he made his final appearance for his country in 2004, appearing in 12 Test Matches and 15 One Day Internationals in all. He made important contribution to 7 Test Matches win for India.

Bangar went back to domestic cricket and continued to be an integral part of Team Railways. He became the Captain of Railway Team and led them to victory in two major championships viz; Ranji Trpohy and Irani Trophy in 2004-2005. He also led the Railways Team to a Ranji Trophy One day National Championship in 2005-2006. He played for the Deccan Chargers in the inaugural edition of the IPL, before representing the Kolkata Knight Riders in 2009.

He was named as India-A Coach, before becoming the batting coach of IPL side Kochi Tuckers Kerala in 2010. He was in race to replace Pravin Amre as head coach of Mumbai Cricket Team.

In January 2013, Bangar announced his retirement after 20 Years playing. In august 2014, he was named assistant coach of Kings XI Punjab ahead of IPL 2014, for which he bought quality players at the 2014 auction. Later he was promoted to head coach during the season and coached then team all the way to the Final of IPL-7 where they lost to Kolkata Knight Riders. Virendar Sehwag, being regular member of Kings XI Punjab replied that ‘Bangar is as calm as Gary Kristen’ when he was asked about his coach.

In August 2014, he was named batting coach of India after an embrassing Test series defeat to England. He was named head coach of Indian National Cricket team for Zimbabwe Tour in June 2016. After Anil Kumble was appointed as India’s head coach for one year tenure starting with the tour of West Indies in July 2016, Bangar was reappointed as the teams batting coach.

Many Indian batsmen, including Virat Kohli, have openly credited Bangar for contributing to their growth. After Anil Kumble’s exit as Coach of Team in June 2017, Bangar carried out the role of Interim Coach to India’s Tour to West Indies in June-July 2017. After Ravi Shastri’s reappointment as Coach of the Indian Team, Bangar was promoted as the team’s Assistant Coach till 2019.

भारताने वेस्ट इंडिजचा पराभव करत १९८३ चा विश्वकरंडक जिंकला. या विश्वविजयाने भारतातील क्रिकेटला खरी चालना मिळाली असे अनेकजण मानतात. या विजयानंतरच अनेक शालेय मुले, महाविद्यालयीन तरुणांनी आपणही क्रिकेटकडे वळावे, आपणही कपिल, गावसकर व्हावे असे स्वप्न पाहिले. हा सामना संबंध भारतातील जनतेप्रमाणे मराठवाड्यातल्या एका घरी काही लोकांनीदेखील पाहिला. ह्यात एक ११ वर्षांचं पोरही होतं. हा सामना पाहून त्या पोरालाही आपण भारताकडून खेळावं असं वाटलं. खरोखर पुढे जाऊन तो भारताकडून कसोटी आणि एकदिवसीय क्रिकेट खेळला. भारताचा फलंदाजी प्रशिक्षकही बनला. होय, मी संजय बांगरबद्दलच बोलतोय.

संजयचा जन्म १९७२ सालचा. बीड जिल्ह्यातील पाटोदा तालुक्यात भायाळा या छोट्या खेड्यातला. शिक्षणासाठी मात्र तो औरंगाबादला राहिला. औरंगाबादमध्ये असतानाच तो क्रिकेट खेळू लागला. त्यावेळी तो महाराष्ट्राच्या १५ वर्षाखालील संघाकडून एक सामनाही खेळला. मात्र औरंगाबादसारख्या ठिकाणी क्रिकेटच्या फारशा सोयी नसल्याने वयाच्या १५ व्या वर्षी संजयने मुंबई गाठली. तिथे तो क्लब क्रिकेट खेळू लागला. आधीच गुणवान खेळाडूंची श्रीमंती असलेल्या मुंबईत औरंगाबादहून आलेल्या संजयकडे कोणाचे लक्ष जाणार होते? त्याची स्पर्धा त्याचे समवयस्क असलेल्या तेंडुलकर, कांबळी आणि अशा अनेक गुणवान मुंबईकर खेळाडूंशी होती. क्लब पातळीवर भरपूर चांगली कामगिरी करूनही त्याला मुंबईकडून संधी मिळत नव्हती. एकीकडे वयही वाढत चालले होते. असे असताना संजयने रेल्वेकडून खेळायचे ठरवले आणि १९९३ च्या हंगामात रेल्वेकडून प्रथम श्रेणी क्रिकेटमध्ये पदार्पण केले.

देशांतर्गत क्रिकेटच्या पहिल्या हंगामात संजयला रणजीच्या एकाच सामन्यात संधी मिळाली. या सामन्यात त्याने दोन्ही डावांत मिळून ६१ धावा केल्या. दुसऱ्या हंगामातही त्याची कामगिरी साधारणच राहिली. रणजी क्रिकेटचा १९९५-९६ चा हंगाम संजयच्या कारकिर्दीसाठी दिशादर्शक ठरला. या हंगामात खेळलेल्या ६ सामन्यांत मिळून त्याने २ शतके आणि १ अर्धशतकाच्या मदतीने ५२३ धावा काढल्या. गोलंदाजीतही त्याने ६ बळी मिळवले. या हंगामानंतर पुढची अनेक वर्षे संजय रेल्वेच्या संघाचा अविभाज्य घटक बनला. रेल्वेकडून खेळताना अनेकदा संजय फलंदाजी आणि गोलंदाजीची सुरुवात करत असे. रेल्वेने २००१-०२ मध्ये बडोद्याला नमवत आपले पहिले रणजी विजेतेपद मिळवले. या विजेतेपदात संजयने भरघोस योगदान दिले. त्या हंगामातल्या ५ सामन्यांत ६५ च्या सरासरीने त्याने ४५७ धावा काढल्या आणि १२ बळीदेखील मिळवले. उपांत्यपूर्व फेरीच्या सामन्यात तामिळनाडूच्या पहिल्या डावातील २७६ धावांना तोंड देताना रेल्वेची अवस्था ७ बाद २३७ अशी झाली. तामिळनाडूला पहिल्या डावात आघाडी मिळते की काय असे वाटत असताना संजयने मुरली कार्तिकच्या साथीने १८० धावांची भागीदारी करत रेल्वेला ४२३ पर्यंत नेत पहिल्या डावात आघाडी घेण्यास मदत केली.

इंग्लंड संघाच्या २००१ च्या भारत दौऱ्यात अध्यक्षीय संघाविरुद्ध त्यांनी सराव सामना खेळला होता. या सामन्यात संजयने दुसऱ्या डावात ५ बळी मिळवले. या सामन्यातली कामगिरी आणि देशांतर्गत स्पर्धांमध्ये सतत केलेली भरीव कामगिरी यांमुळे निवड समितीला संजयकडे फार काळ दुर्लक्ष करता आले नाही. अध्यक्षीय संघाकडून केलेल्या कामगिरीमुळे त्याचा इंग्लंडविरुद्धच्या कसोटी संघात समावेश करण्यात आला. रेल्वेकडून सलामीला फलंदाजी करणाऱ्या संजयला आपल्या पहिल्या कसोटीमध्येही सलामीला खेळण्याची इच्छा होती. तसे तो कर्णधार गांगुलीला बोललादेखील. मात्र गोलंदाज म्हणून या सामन्यात निवड झालेल्या संजयला आठव्या क्रमांकावर फलंदाजी करावी लागली. या सामन्यात त्याने ३६ धावा केल्या. या मालिकेतल्या इतर दोन सामन्यांत संजय संघाबाहेर राहिला.

जानेवारी २००२ मध्ये इंग्लंडविरुद्धच्या एकदिवसीय मालिकेतही संजयची भारतीय संघात निवड झाली. याच मालिकेत संजयबरोबर अजय रात्रा, मोहंमद कैफ, सरनदीप सिंग या खेळाडूंनीदेखील एकदिवसीय क्रिकेटमध्ये पदार्पण केले. आपल्या पहिल्या एकदिवसीय सामन्यात संजयची कामगिरी ७षटकांत ४० धावा आणि १ बळी अशी ठीकठाकच राहिली.
या मालिकेनंतर लगेचच झालेल्या झिम्बाब्वेविरुद्धच्या कसोटी मालिकेत संजयने आपल्या दुसऱ्याच सामन्यात नाबाद शतक झळकावले. शिवसुंदर दास, तेंडुलकर आणि संजय या तिघांच्या शतकांच्या जोरावर भारताने ५७० धावांचा डोंगर उभारत झिंबाब्वेला डावाने हरवले.
त्याच वर्षी ऑगस्टमध्ये इंग्लंड दौऱ्यावर जाणाऱ्या भारतीय संघात संजयचा समावेश केला गेला. इंग्लंड दौऱ्यातल्या तिसऱ्या कसोटीत संघात स्थान मिळालेल्या संजयने संधीचा पुरेपूर फायदा उठवला. या कसोटी सलामीला येत त्याने ६८ धावांची खेळी केली. मॅथ्यू होगार्ड, अँडी कॅडीक, फ्लिंटॉफ यांच्यासारख्या गोलंदाजांचा सामना करत त्याने द्रविडबरोबर १७० धावांची भागीदारी केली. संजयच्या या खेळीने द्रविड, तेंडुलकर आणि गांगुली या तिघांच्या त्या सामन्यातल्या शतकांचा पाया घातला असं म्हटलं तर वावगं ठरणार नाही. पहिल्या डावातल्या ६२८ धावांच्या जोरावर भारताने हा सामना डावाने जिंकला. संजयची ही खेळी त्याच्या कारकिर्दीतील सर्वोत्तम खेळी मानली जाते.
त्यानंतर ऑक्टोबर २००२ मध्ये भारत दौऱ्यावर आलेल्या वेस्ट इंडिजविरुद्धच्या कसोटी मालिकेत संजयने २ अर्धशतके काढत चांगली कामगिरी केली. या मालिकेनंतर झालेल्या न्यूझीलंड दौऱ्यात मात्र संजयची कामगिरी खालावली आणि त्याला संघातून डच्चू मिळाला. केवळ एका दौऱ्यातल्या अपयशामुळे संजयला संघातून बाहेर ठेवणे अनेकांना पटले नाही. हा दौरा संजयच्या कसोटी कारकिर्दीचा शेवट ठरला. भारताकडून खेळलेल्या १२ कसोटी सामन्यांमध्ये संजयने ४७० धावा केल्या आणि ७ बळी मिळवले. वरकरणी पाहता हे आकडे फारसे बोलके नसले तरी त्या त्या प्रसंगी भारतासाठी संजयचे योगदान मोलाचे ठरले. संजय संघात असताना भारताने परदेशात दोन मोठे विजय मिळवले. तसेच त्याच्या कारकिर्दीतला शेवटचे दोन सामने सोडले तर भारताने इतर सगळे सामने जिंकले. या कारणासाठी त्याला भारतीय संघाचा लकी मॅस्कॉट म्हटले जाते.

संजयची एकदिवसीय कारकीर्द १५ सामन्यांची राहिली. वेस्ट इंडिजविरुद्ध ४१ चेंडूत ५७ धावांची नाबाद खेळी करत त्याने आणि द्रविडने (नाबाद १०९) भारताला विजय मिळवून दिला. आपल्या एकदिवसीय कारकिर्दीत संजयने १५ सामन्यांत १८० धावा केल्या आणि ७ बळी मिळवले. दक्षिण आफ्रिकेत २००३ साली झालेल्या विश्वकरंडकासाठी संजयचा भारतीय संघात समावेश करण्यात आला. मात्र एकही सामना न खेळता तो भारतात परतला.
भारताकडून संधी मिळत नसली तरी संजय देशांतर्गत क्रिकेट खेळत राहिला. त्याच्या नेतृत्वाखाली रेल्वेने २००४-०५ चा रणजी करंडक जिंकला. या हंगामात संजयने ९ सामन्यांत ४३७ धावा केल्या आणि ११ बळी मिळवत कर्णधाराला साजेशी अशी कामगिरी केली. या विजेतेपदानंतरही संजय सात आठ वर्षे खेळत राहिला. जवळपास २० वर्षांच्या प्रथम श्रेणी कारकिर्दीत संजयने १६५ सामन्यांत ८३४९ धावा केल्या आणि ३०० बळी मिळवले. रणजी स्पर्धेत ६००० धावा आणि २०० बळी अशी कामगिरी करणारे आजवर फक्त दोन खेळाडू आहेत. पहिले विजय हजारे आणि दुसरा संजय बांगर.

आयपीएलमध्ये संजयने खेळाडू म्हणून त्याची कारकीर्द सुरु केली. डेक्कन चार्जर्स, कोलकता नाईट रायडर्स असा त्याचा खेळाडू म्हणून प्रवास झाला. आयपीएलमध्ये त्याला फारसा प्रभाव पाडता आला नाही. त्याच दरम्यान त्याने प्रशिक्षक म्हणूनही काम सुरु केले. आयपीएलमधील संघ कोची टस्कर्स बरोबर त्याने फलंदाजी प्रशिक्षक म्हणून काम केले. भारत अ संघाचा प्रशिक्षक म्हणूनही त्याने काम पाहिले. किंग्ज इलेव्हन पंजाब संघाने २०१४ मध्ये संजयला सहाय्यक प्रशिक्षक म्हणून नियुक्त केले. त्याच हंगामात त्याला मुख्य प्रशिक्षक म्हणून बढतीही मिळाली. त्याच्या मार्गदर्शनाखाली किंग्ज इलेव्हनने त्या हंगामात
आयपीएलची अंतिम फेरी गाठली. प्रशिक्षक म्हणून संजयची कामगिरी पाहून ऑगस्ट २०१४ मध्ये भारतीय संघाच्या फलंदाजीच्या प्रशिक्षकपदी त्याची नियुक्ती करण्यात आली. तेव्हापासून ते आजतागायत संजय भारतीय संघाचा फलंदाजी प्रशिक्षक म्हणून काम करतोय. भारताच्या फलंदाजांची गेल्या ३-४ वर्षातली कामगिरी पाहता संजयचे कौतुक केलेच पाहिजे. अगदी विराट कोहलीनेसुद्धा वेळोवेळी यासाठी संजयचे धन्यवाद मानले आहेत.

खेळाडू म्हणून फारशी प्रभावी नसली तरी प्रशिक्षक म्हणून संजयची कामगिरी खरोखर कौतुकास पात्र आहे. संजयच्या पुढील कारकिर्दीसाठी शुभेच्छा. संजय बांगरची क्रिकेट कारकीर्द..
एकदिवसीय
सामने- १५, बळी- ७, धावा- १८०
कसोटी
सामने- १२, बळी- ७, धावा- ४७०
प्रथम श्रेणी
सामने- १६५, बळी- ३००, धावा- ८३४